Blogda yayınladığım son yazının tarihine bakınca fark ettim ki bir buçuk aydır hiçbir şey yazmamışım. Bu süre benim için öyle çabuk geçti ki aslında bu kadar uzun zamandır yazmadığımı fark etmek beni şaşırttı.
Blogumdan bu kısa süreli ayrılığın nedeni yaşadığım bazı yenilikler. Yeni bir okula başladım ve burada proje, dersler, ödevler, asistanlık görevleri derken o kadar yoğun geçiyor ki günlerim zamanın nasıl hızlı aktığına şaşırıyorum. Zamanı yakalayamamanın verdiği yorgunluk geriye kalan vaktimi verimli kullanmamı da engelliyor aslında.
İnsan böyle zamanlarda bazı şeyleri tekrar düşünüyor. Aslında kim olursak olalım, ne yapıyor olursak yapalım, sistem bizi önce yetiştiriyor ve sonra artık ona faydadan çok yük olmaya başlayana kadar bizi bir çarkı olarak kullanıyor. Bu sırada mutlu olmamız ya da olmamamız veya sistemi ne olarak algıladığımızın da bir önemi yok. Önemli olan küçük çarkların dönmesi ve büyük makinenin varlığını sürdürmesi. Çarklardan biri bozulursa ya da eskirse yerine yenisi, öncekiler tarafından bahşedilir.
Fazla derine dalmadan yazıyı noktalayayım. Aslında sadece hala buralarda olduğumu haber vermek için yazdım.
Yorum Gönder
Yorum yaparken Türkçe'yi doğru kullanma ve argo sözcüklerden kaçınma hassasiyetiniz için teşekkürler!